هر چالشی که در زندگی با آن روبه‌رو می‌شویم قدرت این را دارد که بهمان ضربه زده و زانوهایمان را خم کند. اما آنچه بیش‌تر از شکست نگرانمان می‌کند؛ ترس از این است که نتوانیم مقاومت کنیم.

 وقتی احساس می‌کنیم زمین زیر پایمان لیز است، آن‌قدر می‌ترسیم که همه چیز را فراموش می‌کنیم و اجازه می‌دهیم ترس فلجمان کند.

 فکر این که چه اتفاقی ممکن است بی‌افتد، می‌تواند ما را از تعادل خارج کند.

با اطمینان می‌دانم که تنها راه تحمل زمین‌لرزه این است که وضعیت ایستادنت را تنظیم کنی.

 تو نمی‌توانی از لرزش‌های روزانه‌ی زندگی اجتناب کنی، چون خطر در ذات زندگی است، اما من اعتقاد دارم تجربه‌ی این لرزش‌ها به ما کمک می‌کند تا به راست و چپ نگاه کرده و موقعیت مناسبی در مرکز ثقل زمین برای خودمان پیدا کنیم.

 با این لرزش‌ها نجنگید؛ اجازه دهید کمکتان کنند جاپای مناسب خودتان را پیدا کنید.

تعادل، در حال زندگی می‌کند. وقتی لرزش‌های زمین را احساس کردید، خودتان را از گذشته به زمان حال بیاورید. وقتی لرزش بعدی از راه برسد، آن را کنترل خواهید کرد.

 در این لحظه تنها چیزی که اهمیت دارد این است که هنوز نفس می‌کشید و نجات یافته‌اید. 

در این لحظه راهی پیدا می‌کنید تا یک قدم به زمین بالاتر و امن‌تر نزدیک‌تر شوید.

"اپرا وینفری"